W grudniu 2024 r. mija dwadzieścia lat pracy w Sądzie Najwyższym RP, z czego osiemnaście na stanowisku członka Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego.

Przejście ze świata „korporacyjno-kancelaryjnego” do Wymiaru Sprawiedliwości zawdzięczam wybitnemu procesualiście, mojemu Mistrzowi profesorowi Tadeuszowi Erecińskiemu – ówczesnemu Kierownikowi Katedry Postępowania Cywilnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz Prezesowi Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Cywilnej SN, pod którego kierunkiem miałem zaszczyt przygotować rozprawę doktorską pt. „Dostęp do Sądu Najwyższego a skarga kasacyjna w procesie cywilnym”.

Spośród wielu wspaniałych osób, z którymi miałem zaszczyt współpracować, chciałbym wyrazić szczególne wyrazy wdzięczności wobec sędziów SN w st. spocz. Tadeusza Żyznowskiego, Antoniego Górskiego oraz Jacka Gudowskiego – Przewodniczącego Wydziału III Izby Cywilnej, tj. wydziału zagadnień prawnych, w którym koncentrowały się najważniejsze prace koncepcyjne oraz zapadały najważniejsze orzeczenia.