Vuelta a España (2024) – link
Murcja, stolica regionu o tej samej nazwie (400 tys. mieszkańców), nazywana Sadem Europy (Ogrodem Europy) ze względu na ciepły klimat sprzyjający uprawie rolnictwa. Stąd pochodzi aż 20 % hiszpańskiego eksportu owoców i warzyw. To także miasto dwóch przenikających się kultur, arabskiej i chrześcijańskiej.
Ważnym elementem miasta jest skwer Glorieta de España, przy którym wznosi się łosiosiowo-kremowa Casa Consistorial, siedziba urzędu miasta. Główną fasadę zdobią korynckie kolumny podtrzymujące fronton z zegarem.
Ozdobą są również fontanny, surfinie i niewysokie palmy. Pośród rabatki z kwiatami umieszczono pomnik imitujący globus, zwycięzca konkursu inicjatyw obywatelskich.
Przy skwerze znajduje się także zabytkowy, barokowy Palacio Episcopal, oficjalna siedziba diececji Kartaginy. Przed budynkiem wykonany z brązu pomnik kardynała Belluga.
Główna fasada pałacu, wykonana we włoskim stylu, dostępna jest od strony drugiego placu, Plaza de Belluga.
Przy samym placu, a także w obrębie starego miasta nie brakuje eleganckich rezydencji z XVIII w., powstałych dzięki fortunom zbitym m.in. na handlu jedwabiem.
Przy głównym deptaku Calle Trapería znajduje się najciekawszy świecki budynek – Kasyno (El Real Casino de Murcia). Pomieszczenia dawnej siedziby Klubu Elit Miejskich wyróżniają się zróżnicowaniem stylów, od pompejańskiego po neoarabski.
Najważniejszym zabytkiem Murcji jest katedra (Catedral de Santa Maria) umiejscowiona, jak wiele chrześcijańskich świątyń w Hiszpanii, w miejscu wcześniejszego meczetu (Aljama). Wzniesiona przy Plaza Hernández Amores katedralna dzwonnica jest drugą po sewilskiej Giraldzie najwyższą wieżą kościelną w kraju (96 m).
Katedra powstawała niemal cztery stulecia (XIV-XVIII w). W efekcie w jej architekturze można dostrzec zarówno elementy gotyckie oraz renesansowej, jak i barokowe. W niszy ołtarza głównego umieszczono urnę z sercem kastylijskiego króla Alfonsa X Mądrego.
Dość wąska, lecz wyłączona z ruchu samochodowego Calle Trapería prowadzi od wspomnianego Plaza Hernández Amores do placu św. Dominika (Plaza de Santo Domingo).
Nazwa placu pochodzi od dwufasadowego kościoła św. Dominka (Iglesia Santo Domingo) i przylegającej do niego Kaplicy Różańcowej. Pozostałości starożytnego kompleksu klasztornego z XIII w.
Jednym z najbardziej reprezentatywnych zespołów baroku murckiego jest położony po sąsiedzku należący do żeńskiej gałęzi Zakonu Dominikanów kościół i klasztor św. Anny (Iglesia conventual de Santa Ana). Prosta i funkcjonalna konstrukcja była powtarzana w wielu innych świątyniach.
Barokowy styl wnętrz kościoła charakteryzują finezyjne dekoracje. Pętle i stylizowane formy roślinne zdobią wnętrza pilastrów, łuków i fryzów, podkreślają linie lub krawędzie sklepień.
Najnowszym elementem wystroju placu dominikańkiego (2004 r.) jest Monumento por los Derechos Humanos (Pomnik Praw Człowieka), wykonany przez Mariano Gonzáleza Beltrána. Ustawione w okręgu postacie nawiązują do cyklu życia człowieka, od jego początku (reprezentowanej przez kobietę w ciąży) do kresu dni (starsza para).
W okolicy gatunki mieszają się ze stylami. Położony nieopodal ponad 150-letni klasycystyczny budynek Teatr Romea de Murcia. Najważniejszy teatr w mieście i jednym z wiodących w Hiszpanii.
Plaza de Santa Catalina (Plac św. Katarzyny) wraz z pomnikiem Niepokalanego Poczęcia (z 1954 r.) W średniowieczu i przez większą część epoki nowożytnej plac był uważany za polityczne centrum miasta. Był miejscem najważniejszych spotkań, proklamacji, jak i egzekucji. Jego rolę przejął w XVIII stuleciu plac Glorieta.
Wraz z sąsiednim Plaza de Las Flores jest jednak uznawany za jedną z najbardziej urokliwych przestrzeni miejskich. Wokół centralnej fontanny mieszczą się bary i restauracje. W głębi kościół św. Pawła Apostoła (Iglesia de San Pedro), świątynia pamiętająca czasy rekonkwisty, wzniesiona w miejscu meczetu po zdobyciu miasta przez Jakuba I Aragońskiego.
Złożoną historię ma wiele kościołów w Murcji. XVI-wieczny zespół klasztorny zakonu Klarysek (Real Monasterio de Santa Clara) wzniesiono w miejscu Al-Qasr al-Sagir (mniejszego Alcazaru). Elementy arabskiej architektury cieszą zainteresowaniem specjalistów w dziedzinie archeologii i sztuki epoki muzułmańskiej. W kompleksie klasztornym utworzono muzeum.
Barokowy kościół św. Klary wyróżnia się bogato zdobionym tabernakulum. W gronie twórców świątyni był urodzony w Murcji Francisco Salzillo (1707 – 1783), uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów epoki.
Plaza Circular, jedna z fontann miejskich. W mieście, mimo ciepłego klimatu półpustynnego, nie brakuje zbiorników wodnych.
Murcja położona jest nad Segurą. Rzekę spina Stary Most (Puente Viejo) z 1743 r. Po drugiej stronie drewniana figurka Matki Boskiej od Niebezpieczeństw (Virgen de los Peligros), stad druga nazwa przeprawy – El puente de los Peligros.
Lew z Malecón (León del Malecón) przy wejściu na promenadę jest jednym z symboli Murcji. Wykonana z piaskowca rzeźba przedstawia lwa trzymającego tarczę miasta z koroną Filipa V , stanowiącą nagrodę za lojalność Murcji podczas wojny o sukcesję hiszpańską.
Z promenadą połączona jest kładka Pasarela del Malecón. Konstrukcja wantowa wsparta jest na 15-metrowym maszcie, na którym zaczepionych jest 30 lin podtrzymujących jego płytę. W efekcie most się porusza.
Rzeka dzieli miasto na dwie, nierówno części. Większość prezentowanych atrakcji znajduje się na lewym jej brzegu. W samym korycie nietypowy pomnik – La Sardina (Sardynka). Symbolizujący obchodzone w Murcji święto Entierro de la Sardina, wieńczone spaleniem sardynki (symbol zakończonego postu).